Fixatie disparatie

fixatiedisp_banner.jpg

Wat betekent fixatie disparatie?

Elk oog ontvangt een beeld, deze worden via de oogzenuwen naar de hersenen gestuurd. Daar wordt van die twee beelden één beeld gemaakt. Dit noemen we sensorische fusie (samenwerking tussen de ogen en de hersenen).
Als die twee beelden verschoven zijn ten opzichte van elkaar doordat de ogen niet naar precies hetzelfde punt kijken of de beelden net niet helemaal hetzelfde zijn, corrigeren de hersenen daarvoor: dat heet Fixatie Disparatie.
Fixatie Disparatie op zich is geen afwijking maar een onderdeel van de normale samenwerking tussen de ogen. Fixatie Disparatie zorgt ervoor dat we drie dimensionaal zien (3D of stereozien).
De ogen staan niet stil in de oogkassen, maar bewegen voortdurend. Als je bijvoorbeeld van links naar rechts kijkt schommelen de ogen een beetje. Dat betekent dat ook de beelden bewegen. De hersenen sturen dan de oogspieren zo aan dat de ogen kleine correcties kunnen uitvoeren waardoor de beelden op de juiste plek in beide ogen vallen. Dit noemen we de motorische fusie. (samenwerking tussen de ogen zelf).
Ontwikkeling tot 10e levensjaar
Bij de geboorte, moeten de ogen zich nog ontwikkelen. Een baby kan nog niet goed zien en de ogen van een pasgeborene zijn ook nog niet in staat om met elkaar samen te werken. De ogen en de hersenen moeten dit nog leren. Rond de leeftijd van tien jaar zijn deze ontwikkelingen afgerond.
In deze periode kan het zijn dat de Fixatie Disparatie zich niet goed ontwikkelt, er kan dan een verstoorde Fixatie Disparatie ontstaan. Hier is niets meer aan te veranderen (voor zover nu bekend is). Zo’n verstoring kan vastgesteld worden d.m.v. het maken van een Fixatie Disparatie curve.


Welke klachten kunt u ontwikkelen?

Fixatie disparatie uit zich meestal doordat u vermoeid wordt tijdens het kijken. De vakterm daarvoor zijn asthenope klachten.
Klachten kunnen zich uiten via:
  • in de loop van de dag toenemende hoofdpijn
  • lichtgevoeligheid
  • concentratie problemen (met name bij lezen of tijdens scrollen met de computer)
  • moeite om “langdurig” te lezen en/of computeren (of ander werk wat dichtbij plaatsvindt)
  • moeite met omschakelen van de verte naar dichtbij of andersom
  • vermoeide en branderige ogen
  • moeite met zien in de schemering (autorijden op een donkere onbekende weg)
  • duizelingen bij hoofdbewegingen
  • gevoeligheid voor harde geluiden
  • nek- en schouderklachten

Bij kinderen kunnen deze klachten leiden tot:
  • moeite met het schrijven tussen de lijntjes
  • vinger gebruiken tijdens het lezen
  • slecht begrijpend lezen (hoe langer de zinslengte hoe moeilijker)
  • op een blanco vel schrijft men niet horizontaal
  • zeer beperkt ruimtelijk inzicht van getekende drie dimensionale beelden op papier
  • hoofd niet rechthouden tijdens de studie
  • balans en evenwicht is verstoord
  • oog-handcoördinatie is verstoord

Het is dus zaak deze problemen aan te pakken. Na een gedegen optometrisch en binoculair onderzoek kunnen we mogelijk door middel van een prismabril deze klachten verminderen en mogelijk zelfs volledig opheffen. Wilt u meer weten over fixatie disparatie of een afspraak maken? Neem dan contact met ons op.

Keratoconus

keratoconus.jpg

Keratoconus is een oogaandoening waarbij het hoornvlies (cornea) langzaam dunner en steiler wordt. Het hoornvlies verandert van een bolle vorm in een spitse (kegel) vorm. Het woord ‘keratoconus’ is afgeleid van het Griekse woord ‘keratos’ (=hoorn) en het Latijn ‘conus’ (=kegel).


Oorzaak

De oorzaak van de verdunning van het hoornvlies is niet bekend. Sommige allergieën zoals astma worden in verband gebracht met deze oogaandoening. Ook erfelijkheid zou een mogelijke rol kunnen spelen in het ontwikkelen van deze oogaandoening. Het is mogelijk dat hard in de ogen wrijven keratoconus kan veroorzaken of verergeren. Naar schatting komt de aandoening bij één op de 1500 a 2000 personen voor.

Gevolg

Als u een keratoconus heeft, gaat uw zicht fors achteruit. Een keratoconus neemt in de loop van de jaren toe. Het begint meestal in de kindertijd en is over het algemeen pas merkbaar tussen de 20- en 30- jarige leeftijd. Vanaf een leeftijd van ongeveer 40 jaar stabiliseert de keratoconus zich en is die hierna nauwelijks meer progressief.

Behandeling

De aandoening is niet echt te genezen en de behandeling is voornamelijk gericht op het optimaliseren van het gezichtsvermogen en de toename van de conus te remmen. Een nieuwe behandelmethode daarvoor is Cross linking (www.oogartsen.nl). Door crosslinking wordt het hoornvlies steviger gemaakt waardoor de kans op toename van de conus kleiner wordt. In de begin fase is de oogafwijking nog met een bril of zachte lenzen te corrigeren. In een verder stadium is het beeld zo vervormd dat dit niet meer te corrigeren valt met een bril of een zachte lens. In dat geval zijn er speciale lenzen nodig. Er zijn verschillende oplossingen denkbaar. Welk oplossing in uw geval het beste is, wordt besloten door onze specialist.

Vergoed door zorgverzekeraar

De contactlenzen worden vergoed door de zorgverzekeraar. Een keratoconus is immers een oogziekte die alleen met een contactlens gecorrigeerd kan worden. Het is wel van belang dat u een medische indicatie bij uw oogarts aanvraagt.

Glaucoom

Glaucoom.jpg

Glaucoom is een chronische oogaandoening. Vroege opsporing van glaucoom is belangrijk; met een tijdige behandeling in een vroeg stadium kan de schade aan het gezichtsveld worden beperkt of de progressie ervan worden vertraagd. Onbehandeld glaucoom kan tot blindheid leiden. Wij meten regelmatig uw oogdruk en onze optometristen controleren tijdens de oogcontrole de gezondheid van uw ogen.


Ontstaan

Hoe glaucoom precies ontstaat is nog onbekend. Bij de meest voorkomende typen glaucoom speelt een verstoring van de afvoer van het kamerwater in het oog een rol. De verhoogde oogdruk die daardoor ontstaat, beschadigt de oogzenuw. Bij aanhoudende verhoogde oogdruk sterven de oogzenuwvezels geleidelijk af waardoor delen van het perifere gezichtsveld verdwijnen. Glaucoom kan echter ook ontstaan bij een normale oogdruk. Dus het meten van de oogdruk is een indicatie van glaucoom, maar niet de enige indicatie.

Glaucoomcontrole

Als u behoefte heeft aan meer zekerheid, kunnen wij een glaucoomcontrole plannen. Tijdens een glaucoomcontrole doen wij naast de normale handelingen die wij doen bij een oogcontrole ook een gezichtsveldmeting.

Doorverwijzen

De gezichtsveldmeting, netvliesfoto, oogdruk en een aantal aanvullende onderzoeken stellen ons in staat om u aan te kunnen geven of het nodig is om naar een oogarts te gaan. De glaucoomcontrole duurt ongeveer drie kwartier en u krijgt naderhand een rapportage thuisgestuurd.

Staar

staar.jpg

Voor in het oog, vlak achter de pupil, zit de heldere en doorzichtige ooglens. Naarmate we ouder worden, wordt deze lens minder helder. Daardoor lijken de dingen die we zien waziger en grauwer van kleur. Dit troebel worden van de ooglens wordt 'staar' of 'cataract' genoemd. Iedereen die ouder wordt, krijgt daarmee te maken. Maar niet iedereen heeft er echt last van. Er zijn verschillende vormen van staar:

  • Aangeboren staar.
  • Staar ontstaan door ziekte of beschadiging van het oog.
  • Ouderdomsstaar (of 'seniel cataract').


Oogcontrole

Wij kunnen controleren of u staar heeft. Tijdens een oogcontrole bekijkt onze specialist ook uw ooglens met behulp van een smalle lichtbundel. U kunt contact opnemen als u een afspraak wilt maken voor een oogcontrole.

Vertroebeling van de ooglens

Staar of cataract (Latijnse benaming) is het vertroebelen van de ooglens. Uw ooglens zit voor in het oog, achter de pupil. Staar ontstaat doordat de heldere en doorzichtige ooglens minder helder wordt.

Ouderdomsstaar

Ouderdomsstaar is een 'normaal' verouderingsproces, net als het krijgen van rimpels. Sommige mensen merken al rond hun veertigste dat hun ooglens troebel wordt. Meestal doen de eerste verschijnselen van ouderdomsstaar zich echter pas later voor. Of je het merkt, hangt ervan af op welke plek in de ooglens de troebeling zich ontwikkelt en hoe groot die troebeling is. Zit de troebele plek in het midden van de lens of daar vlakbij, dan krijg je al snel klachten. Je gaat bijvoorbeeld wazig zien, dubbelzien, je ziet kleuren doffer of je krijgt last van licht of schitteringen. Als je binnen korte tijd opeens veel sterkere brillenglazen nodig heeft, kan dat ook wijzen op ouderdomsstaar. Sterkere brillenglazen kunnen het zicht op den duur niet meer verbeteren. Doorgaans neemt de staar in de loop van de tijd toe. Het gezichtsvermogen wordt daarmee steeds slechter.

Behandeling

Als het nodig is, verwijzen wij u door naar een oogarts. Staar kan namelijk goed behandeld worden. Tijdens een staaroperatie wordt uw ooglens vervangen door een kunstlens. Deze operatie vindt meestal plaats in een dag, zodat u niet de nacht in het ziekenhuis hoeft door te brengen. Uw zicht verbetert meteen na de operatie. Het definitieve resultaat wordt gemiddeld na vier weken bereikt.

Suikerziekte/diabetes

Suikerziekte.jpg

Diabetes, suikerziekte, is een ziekte waarbij het lichaam de bloedsuiker niet meer in evenwicht kan houden. Dat komt doordat het lichaam te weinig van het hormoon insuline heeft. En ook reageert het lichaam vaak niet meer goed op insuline. Of het maakt helemaal geen insuline meer. Insuline regelt de bloedsuikerspiegel. Als u suikerziekte heeft, bent u vaak moe, heeft u veel dorst en moet u ook vaak plassen.


Minder goed zien

Als u diabetes heeft, ontwikkelt u ook klachten op het gebied van uw zicht. Een wisselende bloedsuikerspiegel geeft in de meeste gevallen wisselend zicht. U kunt ook last krijgen van droge ogen. Op termijn kunt u zelfs problemen ontwikkelen met uw netvlies. Daarom dient u jaarlijks uw netvlies te laten controleren. Dat kan bij uw oogarts, maar ook door een optometrist van Lens.


Oogcontrole

Tijdens een oogcontrole screenen onze optometristen natuurlijk ook op diabetes. Wij kunnen het vroegtijdig signaleren en uw doorverwijzen naar een oogarts als dat nodig is. U kunt hier contact opnemen voor het maken van een afspraak.  

Macula degeneratie

maculage degeneratie.jpg

Als u macula degeneratie heeft, verandert u gezichtsvermogen. Voorwerpen die direct voor u staan, lijken te veranderen van vorm, afmeting en kleur. Het beeld kan onscherp worden en vertekenen. U kunt ook donkere vlekken waarnemen. Macula degeneratie begint meestal rond het zestigste jaar. Het is echter buitengewoon zinvol om eerder uw ogen te laten controleren en zo nodig preventieve maatregelen te nemen.

Degeneratie

Degeneratie is een langzaam voortschrijdende, pijnloze en leeftijdsgebonden aandoening waarbij de cellen in de macula (het scherpst ziende deel van het netvlies) worden afgebroken. Hierdoor zal het centrale zicht verminderen en het beeld kunnen vervormen.

Test

U kunt via de Amsler test controleren of u problemen heeft met uw gezichtsveld. Natuurlijk is deze test niet dekkend en kunt u het beste een afspraak maken voor een oogcontrole.

Risicofactoren

Macula degeneratie is geen erfelijke aandoening. Er zijn verschillende factoren die het risico op het krijgen van Macula degeneratie vergroten:

  • Leeftijd 
  • Ongezonde voeding ( veel verzadigde vetten, weinig anti-oxidanten) 
  • Overmatig alcoholgebruik 
  • Roken 
  • Zonlicht 
  • Hart en vaatziekten 

Preventie

U kunt het risico op Macula Degeneratie verkleinen door uw ogen tegen zonlicht (UV-straling) te beschermen. Maak gebruik van een goede zonnebril.   U kunt ook uw voedingspatroon aanpassen, met name door meer groente en fruit te eten en voeding met veel verzadigde vetten vermijden. Daarnaast kunt u via onze webwinkel voedingssupplementen met anti-oxidanten aanschaffen. Het is ook verstandig te stoppen met roken en alcoholgebruik te beperken.

Twee vormen

Er zijn twee vormen van Macula Degeneratie:

  1. Droge Macula Degeneratie (deze vorm komt het meest voor): 90% van de gevallen is deze droge vorm. Er ontstaan kleine gelige afzettingen (drusen) in het macula gebied die het gezichtsvermogen langzaam verminderen. De droge vorm kan zich wel ontwikkelen tot de veel ernstigere “Natte”vorm.
  2. Natte Macula Degeneratie: de overige 10% van de gevallen. Er ontstaan miniscuul kleine abnormale bloedvaatjes in het macula gebied die bloed en vocht gaan lekken. Dit geeft een snelle en ernstige vorm van achteruitgang van het centrale zicht en kan tot blindheid leiden.